SEVGİNİN DİLİ YOK - MY AIESEC PROJECT ‘’DRIBLANDO’’

  Neden Brezilya'yı ve neden bu projeyi seçtim?

 En önemli sebebi, ben İnönü Üniversitesi Besyo’ da öğrenciyim ve Taekwondocuyum. Bu proje de çocuklara spor ve egzersiz yaptırma,eğitsel oyunlar oynatma fırsatım vardı. Kısacası farklı bir ülkede kendi alanımda, bildiğim bir işle uğraşacaktım. Proje detayını okuyunca, çalışacağım kurumda bir de Karete sınıfı olduğunu görünce, artık kesinlikle gitmeliydim dedim. Birçok ülkede benzer projeler vardı fakat Olimpiyat oyunları Brezilyadaydı. Dünyanın en büyük spor organizasyonunu yerinde görmek, o havayı solumakta çok istedim.                                                                               

   Çalıştığım yer ‘’CEIFAR’’ adında, çocukların okuldan sonra geldikleri, ücretsiz eğitim aldıkları bir kurumdu. Driblando projesinde, 2 Türk ve bir Tunuslu çalıştık. Şişi kardeşim Şevval de profesyonel voleybolcuydu. Birlikte çocuklara faydalı olduğumuza inanıyorum. Çocuklarla aynı dili konuşamıyorduk. İletişim kurmak çok zor oluyordu. Biz Portekizce bilmiyorduk çocuklarda İngilizce. Fakat sevginin dili yoktu. Çocuklara sevgi ile yaklaşınca, yaptırmak istediğimiz hareketleri, oyunları oynattık. Damat halayı bile çektik. Ceifarda ki Kareteci çocuklara, Taekwondo tekmelerini gösterdim. Onlarda bana KATA çizmeyi öğrettiler. Capoeira ve samba öğrenmeyi denedik, Şevval bu konuda çok yetenekliydi .

                       Ceifar, bana öğretmenliği daha çok sevdirdi. Aynı dili konuşmasak bile bir çocuğa sevgi ile yaklaşmanın ne sonuçlar doğuracağını gösterdi. Mutlaka ama mutlaka bir fırsatını bulun ve böyle bir deneyimin parçası olun. AIESEC projelerinin çok faydalı olduğuna inanıyorum. Deneyin.